Doğmayan Güneşim Şiiri - Alper Kaya 2

Sensiz, gecelerin işleyişi çok başkaymış,

Sabah uykusuz hissettiğim bir anda geçen o geceler

Şimdi yalnızlığımın üstüne çöken ağır bir yorgan misali

Yıldızlar sanki geceden daha karanlık bir o kadar da asi.

Yüreğimin geceden hiçbir farkı yok emin ol,

Seni kaybettiğim her geçen gün biraz daha koyulaşıyor hatta.

Tek çare ise, geceyi aydınlatan güneş gibi ruhumu aydınlatacak biri.

Ve kuşkusuz o kişi sensin.

Çünkü sen;

İçimde yeşerecek ümitlerimin kaynağı,

Kalan ömrümün sağlığı,

Yarınlarımı ferahlatacak umudumsun.

Benim her an parıldayan güneşimsin,

Ne olur çık yeniden, özgürlüğüme kavuştur beni.

Artık karanlığa bakmak istemiyorum göster kendini.

Sen benim bu gecemin sabahısın,

Yanımda olmasan da neyse ki hayattasın...