Alıp elime kalemi kağıdı; yazayım diyorum doğayı, dünyayı.
Çiçeğe bakıyorum sen kadar güzel, su sen kadar berrak.
Ve yağan yağmur ellerin kadar şefkatli okşuyor saçlarımdan.
Bir nehire geliyorum güldür güldür tıpkı sen gibi deli dolu.
Senin gibi birden boşaltıyor sonra içini yüksek şelalelerden.
Olmuyor işte neye baksam, nereye gitsem hep sen.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta