Doğanın dili Şiiri - Erkan İnce

Rüzgâr esiyor,
Diliyle değil,
Yaprağıyla konuşuyor dünya.
Bir taş susarak öğretiyor sabrı,
Bir kuş kanadıyla çiziyor,
Özgürlüğü göğe.

İnsan unutsa da,
Doğa hatırlıyor her şeyi.
Yağmurun duasını,
Toprağın kokusunu,
Ve yaşamın,
Neden güzel olduğunu.

Güneş batarken sessizce,
Gölge uzar bir hatıra gibi.
Su, akarken anlatır yolculuğunu,
Her damlada bir öykü saklı.
Ve doğa fısıldar yeniden:
Ben var oldukça,
Sen de tamsın.