Doğa çok renkliydi,
Günlük güneşlik, her yer çiçekliydi.
Tabii ki bu günlerde bitecekti,
İşte tam burada insan doğdu.
Sözde zekiydi hayvanlardan,
Onlar gibi yaşar, aklınca çaktırmazdı.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;