Do Şiiri - İsmet Kaya 2

Ağrı ve sızıların,
çoğu ile yekparedir bedenim.
Bel ile böbrek ağrısını,
ayırt ettiren,
o acı tecrübenin sahibiyim.
Tıpkı bu tecrübe gibi,
gülün koyu karası bir anında
aynı yerden vurulmuşluğum var.
Üstelik aynı zamanda,
ve aynı tarzda.
Ama ayırt ederim,
darbeyi vuran o parmakları.
Her acı, bir notadır,
insanın ruhunda.
Do'dun ülkemin semalarında.
Çalınınca aydınlanırdı,
yeryüzündeki tüm solistler.
Hayattan enstantanedir,
saçlarını rüzgara kaptırışın.
Rüzgarda savrulurdu ve
yapışırdı bir ağacın dalına.
Saz olur ağaç, teli olur saçın.
Seni parmaklarıyla okşar biri.
Ozan olur bu parmağın sahibi,
yüreği ise naif ve ozon kadar geniş.
Her sevgi sözcüğün,
eğreti kalan bir türkü olup,
ağlatır dinleyeni.
Merhamet haiz olur yüreklere
ve tüm insanlar,
din'lenir.