Sen gittin gündüzler uykuya daldı.
Mevsim hep güz oldu, yaz dünde kaldı.
Bir deli yel esti, aklımı aldı.
Rüzgarlar aşkımı çaldı diyorsun.
Ne yana dönsem sen, nereye gitsem,
Yakalayamadım, ne yapıp etsem?
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta