Diyorsun hayata gül;
Feryat ediyor bülbül,
Sararmış dalında gül;
Söyle,nasıl güleyim
Diyorsun; hayat tatlı!
Yüküm binlerce katlı;
Yayayım,değil atlı!
Tadın nerden bileyim?
Diyorsun; neşelen az!
Pahalı zevkim biraz;
Yuvamda duyarım haz!
Yuvam uzak nideyim...
Diyorsun; zevkle yaşa;
Ayağım değdi taşa;
Çileler geldi başa;
Zevki nerden bileyim...
Diyorsun ki; Sevgin var;
Saçlarıma yağdı kar!
Bir sevgimdir bana kar;
Gönlüm oldu bahtiyar,
Ben böyleyim nideyim?
Gurbet yol ver gideyim...
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda