Hak diyende, al derler, allara boyanır içim.
Bak diyende, hal derler, hallere bulanır içim.
Bil diyende, gül derler, güllere dolanır içim.
Hiç diyende, öl derler, ölmekliğe aldanır içim.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var