Diyemem Şiiri - Kiyaz Kılınç

Diyemem

Ey kalp ülkemin sahibi,
ey içimde büyüttüğüm tahtın hükümdarı!
Yemin olsun incire ve zeytine:
Senden başkasını sevemem,
vallahi sevemem.
Senden başkasına sevgilim diyemem,
billahi diyemem.

Ferhat nasıl dağları delmişse,
ben de yüreğimin taşlarını kırdım senin için.
Leyla çölde Mecnun’u bekledi ya,
sen de benim için çölümün ortasındaki vahaydın.
Yapma sevgili, yakınları ırak eyleme.
Yemin olsun Sina Dağı’na:
Senden başkasını sevemem,
vallahi sevemem.
Senden başkasına sevgilim diyemem,
billahi diyemem.

Kerem yandı aşkından,
ben kül oldum senin narından.
Aslı’nın gözyaşları düştü ateşin içine
benim gözyaşlarım da geceye öyle döküldü.
Züleyha Yusuf’a nasıl ağladıysa,
ben de gecelere anlattım seni işte öyle.

Ey sevgili, gitme ne olur!
İster kader de,
ister gökten gelen bir karar…
İster ah et, ister ağlat. Gitme!
Yemin olsun Asra:
Senden başkasını sevemem,
vallahi sevemem.
Senden başkasına sevgilim diyemem,
billahi diyemem.

Hüsrev, Şirin’in gülüşünde kayboldu da;
ben senin bakışlarında var olmadım mı?
Tahmine, Rüstem için dua etti karanlıkta;
ben her duamda seni çağırıp Allah’tan,
yalnızca seni istemedim mi?

Zin’in gözyaşları Mem’in mezarına düştü,
toprak bile utandı onların ayrılığından.
Ben seni ölesiye sevmedim mi?
Ayrılık değil de,
ömür yazılsın ikimize diye.

Yemin olsun incire ve zeytine,
yemin olsun Sina Dağı’na,
yemin olsun Asra:
Senden başkasını sevemem,
vallahi sevemem.
Senden başkasına sevgilim diyemem,
billahi diyemem,
demem!

Kiyaz