Her şey yolunda giderken…
Acı ve ani bir fren.
Yakınız, arkadaşınız ya da aynı beldede yaşayan biri…
Ölmüş ise Ahret gerçeğini, kazazede ise hayatı dünya ve ahreti hatırlatır...
O anlar insan silkelenir, kendine gelmeye çalışır. Kendine gelebilenler olduğu gibi, kaybedenlerde olur. Olayın saati, günü, haftası ayı… Vakit geçtikçe unutulmaya yüz tutar.
Hayat devam eder. Deprem gibi… Olayların şiddeti insanı sarsar bazen sarsıntının şiddetinin hafifliği insana alışkanlık hali verir. Hep insanoğlu artçı sarsıntılar zanneder. Büyük deprem ölüm gerçeği kapıya dayandığında ise, eyvah demeye vakit bulur mu? , bilemiyorum.
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
