Diyarbakır Mırıldanmaları -V-

- Beşinci Mırıltı -

Yazıdan öte mi var?
Saçların divân yazar...

Güneş idin benimle kızıl kızıl ısıtan,
Işık ışık ok attın, yaralarım ışıktan,
Ben ve o’yduk başını kaldırıp utancımızdan,
Göğüne bakamayan…

Sandığımda gül var sandın; senden özür dilerim,
Ben nefessiz, ben göğünsüz, bir beter ki beterim..

Göğünü tam kırka böldüm kırpıp kırpıp kırkladım,
Kırkını da aşka sattım; kızma lütfen kuzuna…

O hatem ki parmağında aşkadır işareti,
Mührünle bir baktın ama
Gidişlerin hep mavi…

Sema mumun aydınlatır ‘’çöl güzeli’’ sahranı,
Yandıysam aşkına yandım yaralama yâranı.
Mümkün’ü niteleme mümkünsüz üzerine
Mümkün sende, varım sende, sen yine de üzülme…