DİVÂNE GÖNÜL
Soluyor gül-i ruhsârın kalmadı hiç itibârın
Demlenir derin efkârın ağla ey divâne gönül.
Geçti vakti nevbaharın gül-sitânın lâle-zârın,
Gayrı meydan rûz-i gârın çağla ey divâne gönül.
I
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Devamını Oku
Bekle beni küçüğüm
umudu karartmadan
sevinci yitirmeden bekle
döneceğim bir gün elbet
bekle beni
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta