Yıl 2001, Ben Artvin'liyim ve Artvinin ORMANLI köyünde uyurken
bir gece rüyâ gördüm.
Bu yola adım atarken, her halk âşığı bir ‘Divan’ okur.
Divanın konusu bir yalvarış, bir yaradılış, bir nasihat, bir telkindir.
Divan 15’li hece ölçüsüyle yazılır.
Ben de ozanlığa ilk adımımı atarken yazdığım bir divanı
okurlarıma takdim ediyorum.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
