Dışarıdan bir gözüm artık kendi hayatıma
sadece uzaktan izlemekle kefilim..
Ne bir adım ileri gidebilmek hakkım ne de gidebilmek..
Kaldım o yolun ortasında, önümü hiç göremeden.
Arkamı sorma, mecalim yok bakmaya..
O ya da bu değil ki mesele..
Mesele çok farklıymış..
Yalnız kaldığında anlıyorsun.
Farkına vardığında duruyor o saat…
gerçekten anladığında, vuruyor yüzüne tokat misali..
Büyümek denilen bu olsa gerek…
Doğarken ayrı ağlıyor insan,
yaşıyorken ayrı..
Kayıt Tarihi : 17.1.2025 20:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!