Dışarda inceden yağan kar geldi aklına adamın...
perdeyi araladı ve sildi elinin tersiyle camın buğusunu.
kısarak gözlerini baktı dışaraya.
manzara eski yunanda oynanan bir tragedya gibiydi.
dışarda kar, ruhunda yar...
bitmez bir çile gibi izledi kendi silüyetini camın karşısında.
dışarda kar, yüreğinde yar...




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta