Dirilişin Kalbi Kudüs Şiiri - Eyüp Beyhan

Bir şehir var, göğe yakın,
Taşında sır, sesinde yankın.
Her nefesi dua gibi,
Her adımı bir can, candan yakın.

Ey kardeşim,
Kudüs sessiz çağlar,
Sükûtunla Aksa ağlar.
Bir çocuk “Allah” deyince,
Gökler iner, yer ayağa kalkar.

Ey kardeşim,
Kudüs seni çağırıyor,
kanınla, kalbinle, unuttuğun dualarınla.
Her susuşun bir Aksa yetimidir,
her gecikmen bir ezanı eksiltir.

Bir vakit secdeydi ölçü,
Şimdi suskun, yürek.
Unutma, Kudüs düşerse,
Kapanır göğün gözü sünerek.

Ama bil: dirilir elbet,
Taştan taş’a geçer rahmet.
Bir ezan yankılanınca,
Kalbimizde doğar ümmet.

Gördüm Mescid-i Aksa’yı,
Yaralı bir kalp gibi titriyordu.
Kubbelerinde ezan değil sanki sükût yurdu,
Her taşında bir peygamber ağlıyordu.

Bir çocuk “La ilahe illallah” dedikçe
dirilir yeniden,
dirilir her yıkıntı,
her umut,
her Kudüs!

O yüzden, yürü!
İstikametin kudüs olsun,
Kudüs’ün duası dolsun,
yüreğine Mescid-i Aksa’nın nuru.
Yürü ki,
gökyüzü senden yana olsun.
(E.B/2025)