Diriliş Şiiri - Seyrani Göl

Yorgun bedenimden düşen gölgeler,
uzaklaşıyor sessizce.
Her adımda biraz daha hafifliyorum,
kendi sesimi duyuyorum.

Yaralı kalbim,
bir zamanlar kırık ve savruk,
şimdi ince bir ışık gibi parlıyor,
karanlıkta yol gösteriyor.

Dikenli yollar geçtiğim,
fırtınalarla yoğrulduğum günler,
bana öğretti durmayı ve yürümeyi,
aynı anda.

Artık biliyorum,
kırılmak bitiş değil;
bir başka başlangıcın eşiğiymiş
sessizce önüme açılan kapı.

Kendime dönerken,
dünyayla yeniden buluşuyorum.
Her yara, her hüzün,
bana ait bir hikaye
ve ben, hikâyemin yazarıyım artık.
S.GÖL