Şimdi, yobazlara ait olan
Kiretilmiş bu şehirde
Var olmaya çalışıyorsun.
Bu kent,
Seni de umutlarını da bitiremez.
Diren can,
Diren.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Diren can,
Diren.
Yobazlara diren.
Diren dost görünen düşmana
Diren kuzu derisine bürünmüş kurtlara
Sen alışıksındır direnmeye.
YOBAZ
Canavarlık ruhu inmiş özüne
Karayılan olup tıslayan yobaz…
Pırıl pırıl masmavi gökyüzüne
İnsanları yakıp isleyen yobazz…
Kitabı bilmeden kitapçı olan
Yapıcıyım derken bitapçı olan
Tarafsızım deyip kutupçu olan
Kendi sözlerine toslayan yobazz…
Zalimce eğitilmiş onda suç yok
Kıramaz kabuğu beyninde güç yok
Akıl fikir dersen hele o hiç yok
Aydınlara nefret besleyen yobazz…
İbret nasihat bilmiyor dilleri
Düşman biliyor sazdaki telleri
Ayak bastığı bütün yolları
Kızıl kanlar ile süsleyen yobazz…
Özgürlüğü çarşaflara bürüyor
Allah Allah diye şerre yürüyor
Örümcekler kafasını örüyor
Elbizli elbizli pisleyen yobazz…
Kafasında yarasalar yuvası
Uğraştığı orta çağın davası
Ateşleyip Maraş ile Sivas’ı
Seccadeye tüfek yaslayan yobazz…!
Der Engini siyah beyaz seçmiyor
Yobaz yobazlıktan asla geçmiyor
Hayatında bir tek kitap açmıyor
Ukalaca akıl taslayan yobazz…!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta