gidersem durdur beni,
aklımı kaybediyorum,
hala bu yolda devam edemiyorum
ve her zaman
çekip giderken,
bir diğer kumarı kaybediyorum,
şarabın sihri beni kontrol altına alıyor,
seni değişirken görüyorum, birden
birden bire hersey, aynı,
ve kaos tarzını hiç değiştirmiyor
kucağını aç bana,bir sevgili gibi,
sevilmeyen bir tanrıça gibi küsmüş,
geriye pek bir şey kalmadı hüzünden başka,
senin sesin sıcak,
ve genç,
ve her zaman hoş,
kaybolacak yılların içinden gel bana,
trajikomik dakikalar bekler,
keşke olabilseydik,
hadi doğru cümleleri söyle,
ya da sümüklü kız çocuğu gibi ağla,
ve yürümeye başla,
iki yüzlü kalabalığın içinde ölene dek
kayıp...
kimse başını kaldırmıyor,
kimse gözlerini kaldırmıyor,
yalan sözlerde onaylanmış,
şehir gittikçe daha boğucu oluyor...
pek birşey kalmadı,
biraz şarap
ve hüzün...
ikowhite
İlkay BeyazKayıt Tarihi : 23.1.2014 16:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!