Bir mandala asmışlar dünyanın yükünü
Taşıyamadı, kopardı ipini
Attılar denize, gördü dibini.
Olacağı belliydi daha bağlandığında,
Taşımaz, taşıyamaz. Yıkıldı bir anda,
Her şey çok zor bu zamanda.
Çöp oldunuz Beyzadem
Bir gün vurursunuz karaya
Şimdi dolaşma vaktidir, kayadan kayaya.
Kalkmazsan kuma gömülürsün.
Çekilme kabuğuna, unutulursun.
Güvenme sulara, denizde kurursun.
Gökyüzü dökülür bir çorba kaşığından.
Bir umut damlası ay ışığından.
Ormanlar ayağa kalkar sert yağışından.
Bir bardak suyun son damlasında,
Hayatın son bulacağını anlarsın.
Dip dalgasıyla kıyıya çıkarsın.
Şair Zegan
Şair ZeganKayıt Tarihi : 25.11.2025 15:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
26.09.2025




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!