DİNMEYEN SANCI
Sarmalayışın
Gözlerinin içindeydi
Yağmur yüklü bulutlar geçiyordu
Bedeninden ruhuma
Ruhumdan bedenime
Aşk kokusu yayıyordun
Seni güneşten, rüzgârdan, karanlıktan sakladım
Ama yüreğimden saklayamadım
Yokluğumun içindeki varlıktın
Varlığımın içindeki yokluk
Büyüyen çölümde vaha
Tanımlı ve tanımsız bir sıcaklık
Biçimli ve biçimsiz
Sezgilerimdeki gibi
Senli ve Sensizdim.
Seni tanımadan önce kendime yabancıydım
Hiçlik duygusunda
Ve sende yitirdiğim kendimdim
Ayrılınca da yabancılaştım kendime
Parçalarımı toplayamıyorum
Yüreğimde saman kırıklıkları
Başak ve sapı kalmamış
Bedenimin harmanı sancıda
Kal diyemedim
Kalmayınca yüreğin
Gerek de yoktu aldanmaya
Sonra aldatmaya.
Her seni anımsayışımda
Ellerim acıyan yüreğimde
Artık dokunma sakın
İnce kabuğunun içinde
Acısı diner belki
Didim 20.10.2011
Kayıt Tarihi : 27.11.2012 06:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler Riza bey. tam p.10
TÜM YORUMLAR (4)