Boğazıma düğümlenen acı sen misin yoksa?
Yoksa etrafımı çepeçevre saran bembeyaz duvarlar mı acıtan? Hani hiç gitmezdin? Hani yapayalnız bırakmazdın beni bu koskoca şehirde? Yalan gibi, rüya gibi, hayal gibi…
Gözlerimin önünden hiç gitmedin masal prensi. Hiç dönmedin, hiç bilmedin, hiç görmedin… Ben beyaz duvarlara anlatırken küçücük yüreğimi ve doğururken yıldızsız geceleri, karanlıklar ağladı ben dinledim, ben ağladım duvarlar dinledi…
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta