en çok seni seviyor ken
en çok seni susuyorum
yani sevdiğim
git gide sana benziyorum.
katlana bilir misin
bir tane daha sana
.ben seni özlemekten
per perişan oluyorum,
sen bunca olana rağmen
susuyorsun.
biliyorsun
susmakta
bir öldürme şeklidir
bir kalbi en yavaşından.
günün yorğunluğunu seni severek atıyor ken.
ben
gecenin uykusunu çalıyorum gözlerim den.
söylesene sevgili
ben seni özlerken sen neredeydin
sözlerin de bir nara sesi
gözlerinde ölemeyen anka
baktıkca aşk doğuyor küllerinden
yüreğime.
yandıkca eriyor ruhum
küllere bulanan narın la
seni sevmek ölüme hazırlık mış bilemedim.
öldükce dirilen bir tekrarmış aşkın
tüketemedim.
ama tükendim.
sızımı leyla
sözümü ferhat edemedim sana.
aşk sayfalara gömüldü
bir fuzuli sazıyla.
sadece sitem var o bakışlara.
dinlediğim sensin
yazdığım sen
soyumu sopumu bir kenara attığım.
adımı bile unuttuğum
sensin işte..
dokunulmaz hülyalarım.
Zeynep BeşenKayıt Tarihi : 24.5.2012 04:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!