Bak gül yüzlüm! Yıldızlar bizi çağırıyor
Dinle...
Bu sessizliği duyabiliyor musun?
Ben sensiz hiçbir şey duyamıyorum
Elim, kolum bağlı
Yürüdüğüm kaldırımlar o kadar uzun geliyor ki
gidiyorum ama;
yolum hep çıkmazlara...
Kapana kısılmışım, vurmuşlar beni bin yerimden
Sensiz kanım bile akmıyor,sesim çıkmıyor
Gel gül yüzlüm,kaçalım uzaklara
Çıkalım o hep erişmek istediğimiz yıldızlara
Gel gül yüzlüm,herşeyi duyalım seninle
tüm sessizliklere ses verelim
çocuk olalım
ağlayalım,gülelim.
Gel gül yüzlüm,yine eskisi gibi
sevip,sevilelim.
Gel.............................
Sezen ÇobanKayıt Tarihi : 23.8.2004 17:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!