bugünün eskisi dün
artık yaşamlardan kalan kimsesizlik
terkedilmiş durakların daimi yolcusu
gölgeler ve ışığın dansı yansırken taş duvarlardan
ölümcül hastaları heybesine aktaran ecel
elin ne çabuk
dilin ne soğuk
zamanın ortasında
kalmış dikili taşlar kadar değerimiz yok
sicili kirli zamanın tırnağında oyuncak olmuş
bir nesilin değersiz hayalden başka görüsü yok
haksızlık ve adaletsizliğin çökkünlüğü
yapışmış üzerimize
hayat inceldiği yerden kopmuyor
eğrildiği yerden doğrulmuyor
kanadı kırık kuş sürüleri yağıyor gökten
modern özgürlüğün eski kölelikten farkı yok
ne umuyoruz ki hayattan ödünç sevinçlerden
kıytırık umutlardan dili bozuk küfürden başka
zaman uykuya yatırıp hepimizi
dingin kulaklar şehri yaratırken mecalsizliğimizden
esaretin ışığı doğuyor alaca karanlık sokaklarından
yaşamak artık ölüm kadar zorlu
yaşamak omuzlarımızda yürüyen
şehir kadar ağır
inandığım tüm gerçekleri yalana çeviren zaman
kısır bir döngünün içinde ayaklarıma çaktığın prangaların
şakırtısı kadar özgürüm
.......
,
2903202509:11
Ayşe UçarKayıt Tarihi : 29.3.2025 09:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!