Dinçer Çankaya Şiirleri - Şair Dinçer Ça ...

ÇI MA
We çima welate me şewitand
Axên me xwîn diherikin
Dayik ü zarok man bin destan
Bün hevalên hêstrên çavan
Erê hovno we çi ma dardakir mîrê me

ÇİMA
We çima welaté me şewitand
Avénme xwîn diherike
Hésir bû hevalén dayîkan û zarokén
Séwî li man bin destan

ÇÎROKÊ GORISTANAN
Hozané dila bû bilbil û diherikî
Derdén jîyana békesî yé
Séwî bû welat ziman lal
Stran tî û birçî

BERXWEDANA EVÎNÊ
Qedexe bü hizkirin jîyana me da
Me berxwedan dida ji bo evînê
Çar demsal îxanet hebün
şevên sêwî da

BEXTREŞ
Dergüşa mezrabotan
Çar xwîşk ü çar bextreş
Hêstrên şaristanîyan ü zarok a
Dîrok a bêminnet
Çar xwîşk ü xerabe

BÊ XWAYÎ
Rondikê te nîşan dide
Bê xwayî büna te
Xwîn digirî dilê te

Şevên tarî ji bo derdê te

BİNDEST
Bindest im ez ü sekinîye
Dilê zindanê
Car caran kilamê mêrxasîyê
Tê gotin
Qüncikê düwaran ü,zindanan da

Şahittir Mezopotamya bin yıllık kardeşliğimize
Bu ne zulüm bu ne kavga
Malazgirt ve Çanakkale unutuldu değil mi

AZADÎ
Birînê min tu car qalik nagirin
Roj bi roj zêde dibin
Keser a dilê min
Kêngî mirin xelasbin
Dayik negirîn ü zarok nemirin bêbav

BÊBEXTÎ
Hün hovbün,em xwefroş

We dilop dilop xwîn dirijand
Axê me
Em jî govendekî bêhempada bün