İKİNCİ BÖLÜM
Karlı bir şubat akşamı elime geçen mektubun üzerimde yapmış olduğu tahribatın etkisinden kurtulmaya uğraşırken üzüntü ve karamsarlığın yerini bu sefer endişe ve merak almaya başladı. Acaba, ikinci bir mektup gelecek mi?
Olaya daha sakin bakmaya başladıktan sonra kısacık mektubun gururumu okşadığını anladım. Yazılan satırlar benim içindi. Bu satırları elime geçmeyeceğini bildiği halde yazmıştı. Çok geçmedi beklediğim cevabı bu akşam iş dönüşü annemin öfkeli bakışlarında aldım. Beklediğim mektup annemin elinden benim elime geçti.
Annem:
... Sana gelen bu mektubu okuduğum için senden özür dilemeyeceğim. Sen okumadan önce biraz konuşalım, ne dersin kızım?
Veda:
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta