Yüreklerimizde hep acıların kervanı soluklandı
Turnaların hicretinde, en hüzünlü göç türküleri
Biz dağıldık zamansız fırtınalara karşı
Bir açsak gözlerimizi, açsak; kapanan gönül köprülerimizi
Neyin tutkunuysak onun kölesi olduk.
Kendimizi hep kendimizin dışında, aradık durduk
Hep gelgitlerde ezilen biz olduk