Dilim Külümde Kaldı Şiiri - Ali Tekmil

çocuktum mamaya çapraz yürürdüm
Anadolu usulü
her meme avutamazdı beni açtım açıktım
çöldüm adamakıllı
çatılar yetişemezdi yağmurumu karşılamaya
ıslanırdım
büyük pınarlara tutardım saçlarımı delikanlı olurdum
koca bir köy seyre çıkardı

sonra büyüdüm
gözlerim çıktı ellerim çıktı
dizlerim
sonra dilim...dilimin rahvan yürüyüşleri
gözlüğümün menzili kısaydı minnacıktı
yırttım perdeyi:
arkasında dört duvar
dördünde de birer takvim saçları ıslak
tutundum Başmakçı*
tutundum İskenderun
tutundum Mardin
tutundum Urla
şimdi kırk dokuzuncu sınır taşı:
önümde ömür çiçeği

şimdi bütün takvimlerim sahra soluyor
bütün güzergâhlarım başlıyor çölden
gemilerim ağızlarına kadar kum dolu

çocuktum ufacıktım
Deveci** doğumlu pınardım
ne suladığım toprak tanıyabildi beni
ne doyurduğum insan
bir tek Deveci Dağı'na güvenirim
sağlam durur arkamda
binlerce kez doğup batmıştır güneş
binlerce kez ay
O hep ordadır
başı da bulutlardadır
yağmur oyunları getirir hep kar oyunları
çok eğleniriz
bir kere bile ihanet etmemiştir; ne demişse o
bu yüzden Ayhatun Suyu***'dur adım
künyem oraya yazılıdır
Anadolu duruşuna yüce iklime

büyümüştüm enginar çiçeğine çapraz yürürdüm
Urla usulü
her mavi avutamazdı beni
Ege'ydim adamakıllı
her dalga dağıtamazdı hüznümü ağırdım

çivi yazılarını çalışıyorum şimdi aynadaki alnımda
her sabah okutuyorum günışığına:
upuzun yollar yüzükoyun; çantasında ben
bir de mektuplar

bir beşiğe tutundum; ninnisi elimde kaldı
ağzım yandı kor ateşte dilim külümde kaldı

Ali Tekmil / 25.05.2006 - Urla.

* Başmakçı: şairin öğretmen olarak ilk görev yeri.(İskenderun,Mardin ve Urla daha sonradır.)
** Deveci Dağı: Tokat ile Yozgat illeri arasında sınır oluşturan şairin köyüne yakın bir dağ.
*** Ayhatun Suyu: Deveci Dağı'nın eteğinden çıkan ve yöre halkının üzerine birçok mitolojik öykü anlattığı kaynak suyu.