Ay Güneş olmasa gece parlar mıydı,
Gözümde sen olmadan parlamıyor
Sonra yerini karanlık alıyor
Ve yine bana doğmanı bekliyorum
İnan bir zambak çiçeğini tanırım
Ve başka çiçeğin kokusunu tanımam
Senin beyazlığında hatrım,
Karanlığında da yatıp uyuyamam
Herkes beni dağ olarak bilir
Dağ kadar sert ve soğuk biri
Bir ona yağmur damlası gibiyim
Narin ve ona değmek için düşen biri
Kanserli bir çocuk gibiyim
Peşimde ölüm beni kovalasa da
Dilerim ki, seni hep sevgilim;
Umutlarım solmadan beni sevmeni
İnsan bir çiçeğe, parayla mutlu olur
Ben bir kahve gözlerinde renkleniyor
Gülüşünde hayat buluyorum
İsmini duyunca birde ritimleşen solum
Kayıt Tarihi : 11.8.2025 15:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!