Dilenmek Şiiri - Hakan Karaduman

DİLENMEK

Sıratın başındayım; sayılmaz sayıdalar…

Bazılarının ellerinde tesbihler, kadınları itelerler

Bağrışlarda dediğini yaptık diyenler, bir de dediğini yapamadık.

Korkunç sesler; eşeklerin sesinden daha çirkin insanların sesleri

Demişti, en kötü ses…

Bense yanmış bir ağacın altına oturdum, seyrederim alemi, o da beni

Ben neyim ki…

Dur!

Sıratın başından sıyrılamazsın,

En günahsızın attığı taş mısın?

Korkunç bir yaşama refleksimle ayağa kalkarım, ama ben ölüyüm.

…

Neden hafifledim bilmiyorum; günahsızım, her gün dualarım;

Rahatlarım ve

Yeniden oturdum yanmış ağacın gölgesine

….

Kalabalıklardan çok okyanuslar akıyor sıratın başına
Sesler,

Ses gömütlerinden çıkıp gelmişler; korkunç uğultularıyla

…

Dilenmek için!

…
Günahlarım benim bencilliğim

Kimlere hesap vereceğim diye beklerim.

Hakan Karaduman