Dilencinin Aşkı... Şiiri - Yusuf Mescioğlu

Siyah beyaz bir fotoğraf da görmüştüm ilk kez.
Nemli bakışların, cihanı zebun eden gözlerin vardı.
Ne güzel de duruyordun bembeyaz gelinlik içinde…
Ve o andan sonra bana, başka bir göze bakmak haramdı…
Ne zaman çekilmişti kimbilir, yada kim çekmişti soramadım.
Bakışlarından belliydi, içinde derin yareler vardı yüreğinin.
Uzatıp da elimi bir merhem bile süremedim…

Aylar sonrasıydı,
Puslu bir kasım akşamında karşılaştık köşe başında.
Gözlerin yine nemli yine mahmurdu.
Gözlerin yüreğimi hiç yere vurdu.
Saçların yine dalgalı ve bahtım kadar karaydı.
Yüreğim senin cebinde harcanmak için hazır duran bozuk paraydı.
Ellerin bir adamın ellerinde, gözlerin yerdeydi.
Sanki o an ruhum ölümün elindeydi.
Benim sersefil halime bakıp,
Birkaç kuruş attınız mendile.
O an sandım ki; ecel vardı menzile.
Yaşarken ölmek böylemiydi, bu muydu? kader dedikleri keder.
Bu muydu? dönüşü olmayan efsunlu makber…

Ben dedim; para dilenmek yerine sevgi dilenseydim.
Sen bana birkaç kuruş vermek yerine,
Bir kum tanesi kadar aşk verir miydin?