Saadet güneşim çok erken battı
Cana can bildiğim bir günde sattı
Pişmiş aşa soğuk suyunu kattı
Yüreğe işliyor dost yaraları
Kime kalmış yalan dünyanın malı
Ey ağalar ey beyler
Hakka uzansın eller
Uğraşınız boş şeyler
Hakka uzansın eller
Bir yol var umut yüklü
İçimin mavi denizleri dökülüyor
Yamalı sevdalar bırakıyorum sana
Sen vurdukça ölmüyorum
Hemde ne yazıklar olsun ki bana sorma
Kulaklarımda morfin tadında şarkılar
Gelmiyorsun sen geceye
Umut bekletiyor
Düşerken akşamın karanlığına saçlarım
Mavi bir kahkaha atıyor yüksek ökçeli gülüşlerim
Sevda kanatıyor kabuk bağlamış yaraları
Dökülüyor mor özlemler
Bu akşam çok efkarım var
Hasretin düştü zalim yar
Bir haber sal yaramı sar
Duymuyor beni vefasız
Geceler soğuk kara yel
Bir güzele gönül verdim
Ömrümü yoluna serdim
Buydu benim bütün derdim
Anlamadı yaktı geçti
Aşkıma hürmet etmedi
Haykırışım sana nerdesin zalim
Senin eserindir perişan halim
Aşkıma ödül mü çektiğim zulüm
Unuturum sanma sen deli misin?
O şirin sözlerin aklımı aldı
Seni çalsam düşlerinden
Bir öpücük kondursam
Yıldızları seyretsek
Satsak geceleri
Uyansak sabahlara
Kuraklaşmış kalpleri
Aldanan ben oldum ömrüm boyunca
Kırıldı, gönlümün umut fayları
Yalnızım ben yalnız gece olunca
Varmıyor menzile huzur rayları
Uğruna harcadım ruhu bedeni
Sen olmadan bu kalp yaşar mı sandın
Gidiyorum işte; kal demek yok mu?
Hangi gülistanın gülüne kandın
Gidiyorum işte; kal demek yok mu?
Bu gönül yangını acısı geçmez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!