Gönlün elleri var derler…
Doğrudur…
Senin gönül elin, hep avuç avuç umut içirdi susayan dudaklarıma…
Gönül açtım kapını da,
Her gelene han eyledim...
Gelen yıktı duvarını,
Ben ömrümden kum eledim...
Susuz kaldım dediler de
Gözyaşımdan sel eyledim...
Bir seslen canYarısı,söyle halin nicedir?
Bir selamın gelmez ise,günüm yine gecedir.
Bizde vefa dostluğuna yüce dağdan yücedir,
Mevlam vermiş seni bana özüme bulaştırmış.
Varlığın şu gönlümde dua dua hecedir.
Ne bahtiyar yüreğim,SEN gibi bir kul sever,
Ömrün özlü sözüdür dost.
Okur, okur, döner yine okursun.
Görmeyen gönlün gözüdür dost,
Nasibimiz bugünde sağlıkla, huzur olsun.
Dök sözü alfabenden,yüreğimiz sevgi dolsun.
Bir varmış, bir yokmuş Adem dediğin
Giderken de aşk, gelirkende aşk,
Yolumuz cana doğru, nasipse O na olsun.
Yürek sınırında yakalandı!
Kendinden,
Ötekinden,
Berikinden kaçıyormuş.
İnsanmış önce işi...
Sevmiş,
Üç nokta koydun yüreğime.
Sev dedin,devam et sevmeye...
Sen seversen dağılacak,
İçine çöken sis.
Gül dedin,devam et gülmeye...
Uçurtman olsam elinde,
Dağda, kırda, bayırda…
Bilsem ki bırakmazsın,
Aldım defterimi koluma geldim işte…
Yazamadım, beceremedim bu gece içime batan harfleri…
Yirmi dokuz harf, harf birliği edercesine yazdırmadılar yalnızlığı bu gece…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!