Dilek Çınar Arıkan Şiirleri - Şair Dilek ...

Ellerimin kirine,
Elbisemin pasağına
Bakmadan...

Yüzüme çeşit çeşit
Farklı maske takmadan,

Dertlenivermişsin yine.
Kırıvermişsin gönül otağındaki sediri.

Oturmasın kimseler diye…

Oturanlar bilmiş mi ki gönlündeki has bahçenin kıymetini.

Başım öne düşüveriyor hemen....

Özlemin içimde ağırlaştıkça...

Kanatlarım düşüveriyor iki yanıma

Kalemimden hece hece düşersin,
Düştüğün mısrada tomura durur güller.
Dal olursun,al olursun, yediveren kıskanır
Nerden buldun a güzelim bunca işve edayı,
Baldan tatlı dillerinle sen tatlandır sevdayı...

Gün doğdu da güne baktın;
Işık ışık gözündeyim.
Can gördün de selam verdin;
Selam diyen sözündeyim.
Aldın, kattın benliğine,
Dostluğuna bulaştırdın,

Bir kağıt,bir kalem ve sen..
Birbirinizi bulup.
Birbirinizi yitirdiniz gece boyu.….

Kalem seni hokka sandı..
Mürekebine batıp batıp kağıda koştu..

Ben sevginin, ben umudun,

Ben yüreğin aynasıyım.

Bıkma bana bakmaktan,

Haberin var mı benden dedi...

Haberin var mı...

Kaçtım kaç oldum...

Ne bileyim ne işte...
O yüreğimi sıkıveren el,
Ne bileyim ne işte...
O beni benden alıveren yel,
Ne bileyim ne işte...
O dilimdeki tek hece 'Gel',

Düşümde gördüm dün gece seni,

Gözlerin gökkuşağı, ağlar gibiydin.

Özledim diyordu çağlayan sesin,