Dilek... Şiiri - Murat Ülkü

Kök salsın yüreğine sevgi ağacı
Güzel sevmektir her derdin ilacı
Şüpheler acabalar olur yürekte sancı
Ruhuna kurt düşürüp öldürme Dilek..!

Nefesinle can ver şiire de benzi solmasın
Şiiri sevenler sesinden mahrum kalmasın
Ne er ne geç, hayatın en güzel baharındasın
Duygunu susarak solduma Dilek...

Sen oldun bir cümlede istemeden ağladım
Sesinle duygunla dinleyen yürekleri dağladın
Yüreğinden dôkülen kelamları niye bağladın
Kabarıp coşan duyguları susarak söndürme Dilek ..!

Yazan da dinleyen de sever hep seni,
Bu yaşlı yorgun ihtiyarı duy, kırma emi
İçinde Muradla sonsuzluğa gidiyor gemi
Sen okumayacaksan, demir atıp durmasın Dilek...

Görmüyor bilmiyorum halini bel ki zordasın
Belki de tek başına biçare ahu zardasın
Sevdanın cayır cayır yaktığı koyu hardasın
Göz yaşları dôkerek ateşi sôndürme Dilek..

Her "seni seviyorum" di ya ene inanma sakın
Terkedip her şeyi öylece oturma sessiz ve sakin
Mücevherin kıymetıni herkes bilmez amma ve lâkin
Kızıpta etrafını boş tenekelerle doldurma Dilek...

Ne yazsam daha ne desem bilemem
Bunları sana yazdım, sil desende daha silemem
Sende şiir dinlemeden bir daha asla gülemem
Beni gözü kör dili lak kulağı sağır birine. Döndürme Dilrk..!

Gözlerinin karası geceden koyu
Yüreğin her şiirde içine akıtır özünden suyu
Mutlu ve huzurlu ol hep , bir ömür boyu
Hüzünlere göz yaşlarına kapını çaldırma Dilek...

Işte bildiğim kadar anlattım seni
Yine şiir yorumlatmak esasen konu
Nasıl başlarsan gelir öylece sonu
Sen can ver sesinle, kimin ne dediğine aldırma Dilek

Yaşlandım yoruldum istesem de getiremem yılları
Bir ilham gelir diye geçiriyom günleri
Bir tek Allah için seviyorum artık kulları
Sen sesinle yüreğinle sensin, kimseye ôykünme Dilek...