Dilek Şiiri - Ayşe Çelik 2

Kaçmadım ben bu şehirden.
Sevdim ürperten esintisini.
Virane kentlerinde dolaştım,
Ezberledim tane tane,
Her zerresini.

Hissettiğim şey;
Garip, tarifsiz bir hasretti.
En kuytu köşelerinde,
Tek kişilik bir yuva kurup
Sensiz yaşadım.
Ve yıllar böyle geçip gitti.

Kime sorsan bilir beni.
Kimsesiz tenhalarının,
Daimi bekçisiyim.
Yollarını gözlemek,
Günlük rutinim.

Adımı söyle bulurum seni,
Sessizliğinde keskinleşti kulaklarım.

Yüzünü bir kere daha görmek,
Sesini bir kere daha duymak,
Hayattan tek dileğim.

26 ağustos 2022