Dilek Şiiri - Zihni Turgut

Ak göksün üstünde çiftemi beni
Taramış zülfünü durur yüzünde
Giyinmiş kuşanmış elbise yeni
Sıralı düğmeler durur göğsünde

Yürüdükçe ince belin bükersin
Öyle güzel bakma yürek sökersin
Kovalar elinde suyun dökersin
Oturur çeşmede eller yüzünde

Lal oldu dillerim adım neyidi
Yitirdim yönümü yolum köyüdü
Kardeşinden almış duydum öğüdü
Çekmiş sürmesini baktım gözünde

Mevladan dilerim uzunca dilek
Zihni bahtın kara bükülür bilek
Dayanmaz dertlere yorulur yürek
Hiç vefa görmedim onun sözünde