Bir nisan akşamında görmüştüm seni,
Kül rengi bulutlardan yağmur yağıyordu,
Baygın baygındı ela gözlerin,
Yüzünde her mevsimden bir gün sonu vardı,
Yorgundu saçların, solgundu yanakların,
Bir nisan akşamında görmüştüm seni.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta