asaletin urganla bağlıydı azametine
sana atla demişler atlamışsın
kucağına aldığın kalbinle
süzülürken sevgi denizinin altında
gül kılığına girmiş yarasanın
Mecnunla karşılaştım Leylasını arayan
Sıcak kumlarda gezen, gezipte çöle düşen
Öyle anlatmıştı ya, o yüreği kanayan
Korlar içinde yanan, O'nun için dövüşen
Nerde mi? gördüm onu, bu sahilde uzanmış
Sana baharım desem yağmur ile doğarsın
Değersin gözlerime ıslatırsın onları
Sana güneşim desem duman ile boğarsın
Yanan yüreğimde ki kül olup uçanları
Sensiz kalan bu kalbim lüzumsuz atıp durur
kuş kanadı bir sevgilim var
bağlarsam uçurur beni
sarar soğuk gecelerde
gözleri kuş bir sevgilim var
uçuşur bakışları uzaklara kayar
Adımı bilen yok yalnızlık rahat
Şehir aydınlanır sönük ismimle
Bir yarım yaşıyor, kalbi cerahat
Sokakta gezerim kayıp cismimle
Her yanımda çığlık duyulmaz sesi
Hor görülen yağmurdan akan masumiyete
Kibirle yüz çeviren Şah Tacının altında
İlkbaharı yaşarken, düştük mahrumiyete
Temiz bir yer kalmadı aşkımızın saltında
Sözlerin anıları nefretle mahmuzlarken
sesini duymak istemiyorum artık
hep birilikte, gürültülü oluyorsun
sevimsiz kedi yavrusu kadar yırtık
sonbahar kadar sarı soluyorsun
hep umut diyorsun, mutluluk diyorsun
henüz çocuktum, tek başıma oynuyordum evde
ilk cinayetimdi üzerine bastığım böceğin ölümü
ilk ruh çağırmam, onu mumların ucundaki alevde
yakarken, keşfe çıktım boyutlar arası bölümü
her bölüm bir ölüm her ölüm benim gölümdü
kanı çekilmiş yıllardan geliyorum
o yılların canı seni çok çekmiş
kusura bakma gözlerim anlamsız
ellerim solgun, dudaklarım durgun
sensiz geçen zamanlarım sana vurgun
Dünya sadece İstanbula sevdalanmış
Kalbini eşsiz Boğaza saklamış
Tüm geçmişini buraya bağlamış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!