Dila Hanım Şiiri - Musa Yalçın

Bahçelerimizin ortasında duvar
Harcı kan ve ihtiras; nakış nakış
Hayranlıkla izlediğim o yüz
Ve ince parmaklı ellerinde sıva

Şırıl şırıl akar nehrin ırmağı
Sular toprağımızı aşkla
Uykusunu alan beden rüyasında
Duvarlar var aramızda

Güneş tepede bahar ortasında
Değirmende öğütülen buğday
Dilim dilim sıcak ekmek buğusuyla
Sıcacık içten bakabilsem sana

Gençliğin arifesinde sevda
Güzelliğinin zirvesinde
Gönül sever de sevilir de
Bahçemizde çiçekler
Ortamızda duvarlar nakış nakış

Yarı uykulu yarı baygın
Beyaz çarşafa uzanan kadife ten
Dokunulursa bozulacak düşleri
Gözlerinde duvar; nakış nakış insan eli

-Gitmeliyim
Vaktinden önce geç olmadan

-Gitmeliyim
Gitmek zorunda kalmadan

Sessizce gözlerinden yüreğine doğru