ne kadınlar gördüm!
etekleri zil çalan,
ibre olmuş yüz seksen;
aç kalmış içinde
ne istediğini bilmeyen..
ne adamlar gördüm!
beyinlerinin yeri değişmiş,
dillerinde bir kaç laf birikintisi;
ne istediğini bilmeyenlerin
günlük melodisi..
hal böyle olunca
büyümeye utanıyor çocuklar,
adı hep çocuk kalınca
utanmıyor ki insanlar..
08.04.2015
Eyüp GerginKayıt Tarihi : 11.4.2015 10:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!