Her günün sonunda yapayalnızım işte 
Bi sigaram arkadaş titrek ellerime 
Bir de demli çayım 
Mezesi hasret tüten esrik gecelerimde
Gönül gergefimde  hüzünler dokudum 
Yüzümü parçaladım aynalarda 
Yüzsüz aynaların canına okudum 
Senden sonra yüz şiir yazdım belki 
Bilmez ki kimseler  bilmezsin ki sende 
O şehrin taş duvarlarında benim sözlerim 
Adısı yoktu şairin, acısı vardı her hecede
Kalbimin kıblegahında 
Ne zaman aşka ettiysem niyet 
Ya bir maraz koydu yoluma ya bir diyet
Kırk yerinden yamaladımda sevdayı 
Yine bendim delik deşik, de ki sabret 
Olmuyor yar olmuyor 
Dikiş tutmuyor yaralarım...
Sen hiç hedef olup koştun mu mermiye 
Sen hiç tam onikiden ıskaladın mı ölümü 
Sen hiç özlemekten öldün mü kimsesiz
Gözlerinde nehirler çağlarken 
Sen hiç bir damla susuz kaldın mı 
Sen hiç hayallerini sattın mı yok pahasına 
Sen hiç düşlerini astın mı idam sehpasına 
Aynı yerden sevgin kadar bıçaklandın mı
Olmuyor hayat olmuyor 
Dikiş tutmuyor yaralarım...
Kayıt Tarihi : 17.3.2025 00:26:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!