Dikilitaş Şiiri - İbrahim Başar

Hayalimde gittiğim yol
Irmak kenarından geçer
Unutamadığım köyüm Dikilitaş

Ağaçlar arasında bir ev
Her şey bir masal gibi
Çocukluğum sende saklı Dikilitaş

Yıllar geçse de özlem bitmez
Hasretim yaram dinmez
Seninleyim unutsan da Dikilitaş

Anam babam senden geçmez
Gözyaşlarım asla dinmez
Hayallerimi süsleyen Dikilitaş

Yeniden başlasam hiç ayrılmasam Dikilitaş
Dertlerden uzak sıcacık yuvam Dikilitaş
Sende her bir gün bir armağan gibi, nefes gibiydi
Gitmek zorundayım ama bilesin ki yine geleceğim

Sende her bir gün bir armağan gibi, nefes gibiydi
Gitmek zorundayım ama bilesin ki yine geleceğim
Gitmek zorundayım ama bilesin ki yine geleceğim