Kâğıt kalemle dost gibi yaşadım senelerce
Hecelerle her haykırışımı susturdum
Mısralarımla ağladım, kafiyelerimle yas tuttum
Her defasında derdimi anlattım satırlara..
Öyle ki; yer yer kalem bile yoruldu benden
Sayfalar bile gönül koydu halime
Ve beyitlerimden ümidini kesti şiirler.
Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta