Yaşarken kimse bilmez adını
Dosyada “disiplin cezası”,
Sicilde “uyumsuz” yazar
Çünkü o dosyaya
Yalakalık değil, doğruluk iliştirmiştir.
Ekmek sırası gibi uzar ömrü
Ama sıra ona hiç gelmez
Çünkü o,
Torbasız, torpilsiz, yalın bir hayatın
En dik yürüyenidir.
Mahkeme salonlarında değil
Vicdan terazisinde yargılar kendini
Hâkim, savcı değil —
Kendi kalbidir karar mercii
Ve o kalp
Çekse de açlığı
Haram lokmaya kilitlidir.
Gözaltında ifadesi yoktur onun
Çünkü susmayı bilir
Zulme ses çıkarır
Ama çığırtkanlık etmez.
Bu yüzden unutulurken
Aslında tarihe kazınır
Yaşarken “inatçı” derler ona
Ama ölünce
“Ne mert adamdı…”
Ve herkes fark eder:
Onun gibiler gitti mi
Memleketin namusu da
Azalır biraz daha...
Haydar Güner
Kayıt Tarihi : 31.7.2025 02:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!