Herkes; 'Ben görürüm! ' diyerek gezer,
Bu kadar gören var, kör hani hani?
Küle yetmez nefes, tufanca tozar;
Altına bakınız, kor hani hani?
'İtme el kapısın, parmak ucuyla,
İterler kapını, omuz gücüyle! '
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
görüşlerini beğeniyorum üstat hörmet
ve taktirlerimle
İşte şiir bu !
Halk Şiiri geleneğimizin izini sürenler o değin çok olmasına,o değin çok yazmalarına karşın bende belirgin bir etki bırakamamışlardır.
Sayfaya taşınarak kalıcı kılınan bu şiiri ötekilerden ayrı tutuyorum.
Sayın ERDOĞAN, şiirin sağlam temele otutturuyor.Ona dayanıklı bir yapı çatıyor.
İçeriğini ''kalite'' ile renklendiriyor.
Bunları yaparken doğallıktan asla ayrılmıyor.
Şiiri beğenerek okudum.Sayfadan,edindfiğim güzel hazlarla ayrılıyorum.
Saygı ve selamlarımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta