Didiler Müjde Ki Ol Sultan Gelür

Didiler müjde ki ol sultan gelür
Didüm ol resme ki cisme can gelür

Didiler irişdi uş lutf-ı Rahîm
Didüm üşde rahmet-i Rahmân gelür

İrdi leşker tozı didiler didüm
Tûtiyâ-yı dîœe-i ayân gelür

Mîr Sülman irdi didiler didüm
Yidi iklîm alıcı sultan gelür

İtmeg-içün kişver-i Tûrânı feth
Leşkeri-le husrev-i Îran gelür

Hasm kim katredür ol lâ-şey’ olur
Orada kim bahr-ı bî-pâyân gelür

Bagdan dûr ola zâg u bûm kim
Bülbül ü tûtî-yi hoş-elhân gelür

N’ide dimne hîle-y-ile bellüdür
Anda kim gurruş idüp arslan gelür

Yiye ankâ-yüñlü okı İsfendiyâr
Orada kim Rüstem-i Destan gelür

Yaya baglanan kirişden hasmı anuñ
Ger ola Areş ömrine noksân gelür

Anuñ okı heybetinden düşmenün
Gonca-i gül gözine peykân gelür

Şöyle kim Mûsî asâsı rumhı anuñ
Düşmeninüñ cânına sübân gelür

Her kime kim ide lutf-ıla nazar
Âteş-i sûzân gül ü büstan gelür

Zikr iden dilde anuñ hulkını
Söz yirine çeşme-i hayvân gelür

Yakar ol sultan odı lâ-havle-vâr
Her yiri kim oraya şeytân gelür

Rûşen oldı gözlerüm Yakûb-var
Bileli ki ol Yûsuf-ı Kenan gelür

Ahmedî kim ola ki oldur ol melik
Kim melek dahı aña midhat-hwân gelür