Hiç unutmuyorum sıcak lodoslu bir istanbul günüydü
Kartal lisesinin yanıbaşında bir zeytin bahçesinde
Çenesi uzun meral ablanın sohbetleriyle başlamıştı devrimciliğim
Yüzümde şaşkın bir tebessümle dinlemiştim onu
Beni neyin beklediğini bilmeden
Bilmeden hayatımı neye çevireceğini devrimci olmuştum
İşçi çocuğu mecitin oğlu ünal olarak olmam gereken olmuştum
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Of Ünal Kardaş Offf bu şiir beni çocukluğuma çocukça düşlerime götürdü ne diyeyim .bilmem ki ...sustum ve tekrar okuyorum......
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta