Hiç unutmuyorum sıcak lodoslu bir istanbul günüydü
Kartal lisesinin yanıbaşında bir zeytin bahçesinde
Çenesi uzun meral ablanın sohbetleriyle başlamıştı devrimciliğim
Yüzümde şaşkın bir tebessümle dinlemiştim onu
Beni neyin beklediğini bilmeden
Bilmeden hayatımı neye çevireceğini devrimci olmuştum
İşçi çocuğu mecitin oğlu ünal olarak olmam gereken olmuştum
Her sevincin her kederin
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
Devamını Oku
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
Of Ünal Kardaş Offf bu şiir beni çocukluğuma çocukça düşlerime götürdü ne diyeyim .bilmem ki ...sustum ve tekrar okuyorum......
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta