Devrim Tülay Şiirleri - Şair Devrim Tülay

Örttüm üzerini sararmış hüzünlerin
Ya gazel ol dökül yüreğimden
Ya da söz ver baharla dirileceğine
Beklemek asırlar öğütür ömrümden
Tutun rüzgarıma sevgili, savrulalım yeniden_________ Devrim Tülay

Siyah aşk
Kör bir ruhun
Duvardan duvara vurgunu

/

Ağyara bırakma ruhumu ey can!
Hep bir özenti yaşarım ezelden
Serçe cüssemle,
Turnalara hayran.
Her göç mevsimi

Sesi içinde saklı
Sesine konmuş kuşlar
Yabancı
Sesime fısıldar

Kaç gel geceden

Uğur böceğim benim
Sessiz, sakin…
Fark edilmez hiç yaramazlığı
Dev adımlar atar, haylaz uçarı
Dokunsan dökülecek oysa

Ellerini yanağımda tut
Annemin gül rengi gibi, solgun biraz
Ellerinin kokusunu bırak
Gül biraz…

Oradan, buradan harmanla sesini

Ağaç koğuğunda gizlendi aşk
Armut dersem yasak / kalacak
Elma dersem çıkacak
Nefes tutulmuş
Kalp yerinden fırlayacak

Kızım’a

Ay yüzünde gizlenir yüreğin
Tertemiz, mutluluğa aç
Ve ben
Ben bebeğim

Kimsesiz düşlerime çağırıyorum seni
Kuruttuğun çiçeklerini al
Hadi gel….
Yıldızların düştüğü yerdeyim.

kayıp listesine kaydımı yaptırdım
kulak diplerine iliştim sokak sahiplerinin
tanıdık bir sima bırakmamak için
perdeledim maviye dair ne varsa gözümün kestiği

annemin ellerini tuttum yanağıma